Jaarlijks is 17 mei de dag tegen homo-, lesbo-, bi-, trans- en intersekse fobie. Kort gezegd: IDAHOBIT. Dit jaar is op deze dat het Instagram account @vugendermistreatment gestart.
Op dit account wordt iedere dag een negatieve ervaring geplaatst. Voor een deel zijn de verhalen voor ons herkenbaar. Het diagnostisch traject heb ik als bijzonder langdradig en onduidelijk ervaren. Puberteitsremmers kwamen er pas nadat ik de psycholoog duidelijk had gemaakt hoe ongelukkig mijn kind was. Met de testosteron verliep het nog heftiger. Hoewel zijn vrienden en jongere broer duidelijk in de puberteit raakten, moest Sietse nog wachten, omdat hij volgens protocol nog niet aan de hormonen mocht. Ik weet nog goed die donderdagmiddag in januari 2017 dat Sietse mij vertelde niet nog een jaar te zien zitten in de pauzestand. Dan wilde hij niet meer leven. Ik flipte en na veel stampen kreeg hij in mei van dat jaar zijn testosteron. Nota bene op 17 mei. Dat was wel weer passend. Maar ik weet ook nog goed hoe voorgespiegeld was dat hij in november 2016 aan de testosteron mocht. Het heftige gesprek met de psycholoog die dat ontkende en hoe we na afloop ergens onderweg naar huis gestopt zijn en een uur lang voor ons uit hebben zitten staren. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de eerste psycholoog die wij bij het Kennis- en zorgcentrum genderdysforie van het Amsterdam UMC, locatie Vumc.
Vanuit het Instagram account @vugendermistreatment kwam al gauw het account @transzorgnu met op 26 juni jl. een eerste demonstratie in Amsterdam. Hoewel ik zelf ook echt wel voor verandering van de zorg voor trans personen ben, heb ik toch wat moeite met hoe de psychologen in de transgenderzorg worden afgeschilderd. Neem de voormalig psycholoog van mijn zoon. Met hem was ik het op een aantal punten hardgrondig oneens. Toch ben ik erg op hem gesteld, want in de loop der jaren heb ik wel degelijk zijn oprechte betrokkenheid gezien. En dat geldt voor alle psychologen, kinderartsen, endocrinologen en chirurgen die ik binnen de transgenderzorg ken.
Al heel lang bepalen deze betrokken mensen de zorg voor transgender personen in Nederland en in al die tijd is heel veel kennis opgedaan. Ik ben er volledig voor de zorg voor transgender personen te veranderen, maar pas ervoor alle medewerkers in de zorg als autoritair en transfoob af te schilderen. Daarvoor heb ik teveel zorg en passie gezien.