Vanaf het moment dat Sietse puberteitsremmers (en later testosteron) kreeg, heeft hij niet meer gemenstrueerd. Dat is nu 6 jaar geleden.
Iedere maand was de menstruatie weer een heel groot drama. Ik zag dat hij eronder leed, maar besef pas sinds een paar maanden hoeveel het met hem gedaan heeft. We raakten aan de praat over de tijd dat hij menstrueerde toen hij mij vertelde er eigenlijk niet over te willen praten. Hij wil het juist vergeten. Aan de menstruatie terugdenken doet teveel pijn.
Zoveel pijn zelfs dat hij afgelopen donderdag onder het mes is gegaan om zijn baarmoeder en eierstokken te laten verwijderen. De enige aanleiding voor deze ingreep was zijn gemoedsrust. Nu het -zoals wij het noemen- kippenhok eruit is, heeft hij de zekerheid nooit meer ongesteld te worden.
Sietse is niet de enige transgender puber die zonder puberteitsremmers in de puberteit zit. Hij is ook niet de enige die lijdt onder de gevolgen. Toch krijgen transgender jongeren die in de puberteit zitten, maar op de wachtlijst staan, deze remmers niet. Daar zijn diverse redenen voor, maar alles komt telkens neer op het argument dat de zorgverleners zorgvuldig willen zijn.
Donderdagochtend zat ik met Sietse samen te wachten tot hij naar de OK werd gebracht. Ik keek naar hem en de spanning stond op zijn gezicht geschreven. Onder narcose gaan is eng en weten dat je je ziek voelt als je wakker wordt, is geen fijn vooruitzicht. Toch kiest hij ervoor. Omdat het trauma van de menstruatie groter is dan zijn angst. Het raakt mij en ik vraag mij af hoe zorgvuldig het is jongeren in de puberteit die op de wachtlijst staan zonder puberteitsremmers te laten zwemmen. Heel veel van deze jongeren doorstaan deze periode niet zonder kleerscheuren. Velen hebben als gevolg van het doorstaan van een puberteit die ze niet willen emotionele problemen. Vaak met nul professionele begeleiding. Hoe zorgvuldig is dat?
Ik pleit er al langer voor en zal ervoor blijven pleiten. Laat transgender jongeren die in de puberteit zijn, maar nog op de wachtlijst staan zo snel mogelijk via een kinderarts in het regionale ziekenhuis puberteitsremmers krijgen. Het scheelt trauma’s, heel veel problemen en -deze is voor de verzekeraars- zelfs kosten.