Een paar weken geleden heb ik de brief die ik naar de Tweede Kamer heb gestuurd, met jullie gedeeld. Pas later zag ik mijn blinde vlek. Het zal namelijk niet voor iedereen even duidelijk zijn hoe de toegang tot zorg nu geregeld is. En in hoeverre die afwijkt van wat ik voorstel in mijn brief. Daarom een toelichting in dit blog.
Om als genderdivers persoon toegang te krijgen tot hormonen of operaties, is een diagnose nodig. Onderdeel van het diagnostisch traject is een psychologische beoordeling. Deze psychologische beoordeling houdt onder anderen een intelligentie onderzoek in. Dit traject neemt enkele maanden in beslag en is een belangrijke reden dat de wachtlijsten voor diagnostiek zo lang zijn. Daarnaast is het uit de tijd en heel paternalistisch.
Zelf ben ik een groot voorstander van Informed Consent. En zoals ik in mijn brief al schreef is dat geen ‘u vraagt, wij draaien’. Het betekent wel dat in 1 tot maximaal 3 gesprekken bepaald wordt of er geen andere problemen spelen die mogelijk genderdysfore gevoelens met zich meebrengen. Als dat niet zo is, volgt uitleg over de voor- en nadelen van de gevraagde zorg en krijgt iemand de ruimte om geïnformeerd een keuze te maken.
Informed Consent is niet nieuw. Zo is er een onderzoek uit 2012 uitgevoerd in Amerika dat laat zien dat transgenderzorg volgens Informed Consent niet tot meer spijt leidt. Maar ook in Denemarken wordt al gewerkt volgens Informed Consent. In het officiële protocol staat dat een psychologische beoordeling alleen uitgevoerd mag worden als daar aanleiding toe is. Anders niet.
Daarnaast moet zorg voor gendervariante mensen genormaliseerd worden. Nu doen we met zijn allen nog alsof het qua complexiteit gelijk staat aan hersenchirurgie en dat is in verreweg de meeste gevallen absoluut niet waar. De hormonale zorg die gendervariante mensen vragen kan ik zeker 60% gegeven worden door de huisarts. Of, als deze het niet aandurft, door de endocrinoloog of kinderarts van het regionale ziekenhuis.
Door te werken volgens Informed Consent en zoveel als mogelijk te decentraliseren, zullen de wachtlijsten verdwijnen en krijgen de gespecialiseerde centra ruimte om vooral die mensen die het echt nodig hebben te begeleiden.